بررسی گوشی موبایل شیائومی 17

عرضه سری شیائومی ۱۷ در سپتامبر ۲۰۲۵، ویترینی از نوآوری‌ها و تناقضات عمیق است. این سری، شامل مدل‌های ۱۷، ۱۷ پرو و ۱۷ پرو مکس، با هدف به چالش کشیدن بازار پرچمداران، مجموعه‌ای از نوآوری‌های سخت‌افزاری پیشگام را معرفی می‌کند. برای اولین بار، شاهد استفاده از چیپست فوق سریع اسنپدراگون ۸ الیت نسل ۵ و باتری‌های سیلیکون-کربنی انقلابی هستیم که ظرفیت آن‌ها به ۷۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت می‌رسد.

مدل‌های پرو با بهره‌گیری از یک «صفحه‌نمایش پشتی پویا» منحصربه‌فرد و یک سیستم دوربین قدرتمند با مهندسی لایکا، که گل سرسبد آن لنز پریسکوپ ۵ برابری در مدل پرو مکس است، این نوآوری را یک قدم فراتر می‌برند.

با این حال، این سخت‌افزار چشمگیر با چالش‌های جدی مواجه است. در قلب این دستگاه‌ها، HyperOS 3 قرار دارد. سیستم عاملی که نه تنها به دلیل تقلید آشکار از iOS مورد انتقاد قرار گرفته؛ بلکه به عنوان «لگ‌دار و باگی» توصیف شده است.

این ناکارآمدی نرم‌افزاری این سوال اساسی را مطرح می‌کند: آیا باتری‌های عظیم می‌توانند بر بهینه‌سازی ضعیف غلبه کنند و استقامت انقلابی ارائه دهند؟ در این بررسی گوشی موبایل شیائومی 17، به این تناقض خواهیم پرداخت و بررسی خواهیم کرد که آیا سری ۱۷، علیرغم محدودیت‌های عرضه مدل‌های پرو به چین، می‌تواند پتانسیل درخشان خود را به نمایش بگذارد یا خیر.

طراحی و صفحه‌نمایش

ساختار فیزیکی سری شیائومی ۱۷ نشانه استراتژی جاه‌طلبانه اما متناقض این شرکت است. بررسی کیفیت شیائومی 17 نشان می‌دهد که کیفیت ساخت با استفاده از فریم‌های آلومینیومی و شیشه Dragon Crystal Glass 3 در مدل پرو مکس، درجه یک است. این سری شامل مدل‌های کامپکت ۶.۳ اینچی (۱۷ و ۱۷ پرو) و یک فبلت بزرگ ۶.۹ اینچی (۱۷ پرو مکس) است که همگی استاندارد IP68 دارند.

با این حال، فلسفه طراحی این گوشی‌ها بحث‌برانگیز است. ماژول دوربین پشتی مدل‌های پرو تقلیدی آشکار و عمدی از آیفون ۱۷ پرو است، تصمیمی استراتژیک که با نادیده گرفتن شماره مدل «۱۶» تقویت شده است. این امر باعث ایجاد ناهماهنگی در شناخت گوشی می‌شود: دستگاهی با فناوری اصیل اما ظاهری تقلیدی که ارزش نوآوری‌های آن را کاهش می‌دهد.

در مقابل، فناوری صفحه‌نمایش یک نقطه قوت است. هر سه مدل دارای پنل LTPO AMOLED با نرخ ۱۲۰ هرتز و روشنایی ۳۵۰۰ نیت هستند. پنل‌ها از فناوری «M10» برای بازدهی بالاتر استفاده می‌کنند و حاشیه‌های بسیار باریک ۱.۱۸ میلی‌متری، تجربه تماشای فراگیری را ارائه می‌دهند.

ویژگی تعیین‌کننده مدل‌های پرو، «صفحه‌نمایش پشتی پویا» است؛ یک صفحه نمایش ثانویه ۲.۷ یا ۲.۹ اینچی با همان مشخصات ۱۲۰ هرتز و ۳۵۰۰ نیت. بهترین کاربرد آن به عنوان منظره‌یاب (View Finder) با کیفیت بالا برای دوربین اصلی است؛ اما پتانسیل آن به دلیل یکپارچه‌سازی ضعیف نرم‌افزاری به شدت محدود شده است. عملکرد آن به برنامه‌های خود شیائومی محدود است و اعلان‌ها به خوبی نشان داده نمی‌شوند، که آن را بیشتر به یک ترفند تبدیل می‌کند تا یک قابلیت انقلابی.

بررسی دوربین گوشی xiaomi 17

شیائومی با ادامه همکاری با لایکا، سری ۱۷ را به سیستم تصویربرداری قدرتمندی مجهز کرده است؛ اما پیشرفته‌ترین قطعات برای پرو مکس کنار گذاشته شده‌اند. هر سه گوشی دارای سیستم سه‌گانه ۵۰ مگاپیکسلی هستند. مدل پایه ۱۷ دارای سنسور اصلی ۵۰ مگاپیکسلی (۱/۱.۳۱ اینچ) و زوم اپتیکال ۲.۶ برابر است.

مدل‌های پرو و پرو مکس به سنسور اصلی جدید Light Fusion 950L دارای ابعاد ۱/۱.۲۸ اینچ با لنز لایکا Summilux ارتقا می‌یابند. این سیستم از فناوری LOFIC برای محدوده دینامیکی فوق‌العاده ۱۶.۵ EV استفاده می‌کند. دوربین جلو نیز به ۵۰ مگاپیکسل با فوکوس خودکار ارتقا یافته است.

تمایز اصلی، لنز پریسکوپ ۵۰ مگاپیکسلی پرو مکس با زوم اپتیکال ۵ برابر و سنسور بزرگ ۱/۱.۹۵ اینچی است که کاربران را برای بهترین سخت‌افزار، ملزم به خرید گران‌ترین مدل می‌کند.

در عمل، بررسی کیفیت دوربین شیائومی 17 نشان می‌دهد که مدل‌های پرو تصاویر عالی با جزئیات، رنگ و محدوده دینامیکی چشمگیر تولید می‌کنند. پوشش اپتیکال نیز تابش خیره‌کننده را کاهش می‌دهد. با این حال، حالت پرتره می‌تواند بیش از حد پردازش شده به نظر برسد و برخی دوربین اولتراواید را یک پسرفت می‌دانند. فیلمبرداری 8K در دسترس است؛ اما ویدیوی HDR همچنان از آیفون عقب‌تر قرار می‌گیرد.

عملکرد شیائومی 17

سری شیائومی ۱۷ به عنوان پلتفرم عرضه جهانی اسنپدراگون ۸ الیت نسل ۵، در حال حاضر، بهترین عملکرد گوشی‌های اندرویدی را ارائه می‌دهد (حداقل تا زمان عرضه دیگر مدل‌ها). این چیپست ۳ نانومتری یک نیروگاه واقعی است که از هسته‌های پرفورمنس ۴.۶ گیگاهرتزی و پردازنده گرافیکی جدید Adreno 840، همراه با ۱۶ گیگابایت رم LPDDR5X و حافظه UFS 4.1 قدرت می‌گیرد.

در عمل، این مشخصات به تجربه‌ای فوق‌العاده روان تبدیل می‌شود. تست گیمینگ شیائومی 17 نشان داد که بازی‌های سنگینی مانند Wuthering Waves در بالاترین تنظیمات، ۶۰ فریم بر ثانیه ثابت را حفظ می‌کنند.

مدیریت حرارتی، به لطف محفظه بخار بزرگ در مدل پرو مکس، به خوبی انجام می‌شود. دستگاه گرم می‌شود؛ اما بدون رسیدن به دمای ناراحت‌کننده یا افت عملکرد، کارایی خود را حفظ می‌کند.

نرم‌افزار

تجربه نرم‌افزاری، حیاتی‌ترین و بحث‌برانگیزترین جنبه سری ۱۷ است. HyperOS 3 (مبتنی بر اندروید ۱۶)، هم وسیله‌ای برای ویژگی‌های پیشرفته و هم بزرگترین نقطه ضعف آن محسوب می‌شود؛ پوسته‌ای صیقل نخورده که مانع تحقق پتانسیل سخت‌افزاری دستگاه می‌شود.

البته پیشرفت‌هایی مانند انیمیشن‌های روان‌تر و قابلیت HyperIsland (مشابه Dynamic Island اپل) وجود دارد. با این حال، به نظر می‌رسد که HyperOS پاشنه آشیل دستگاه باقی مانده است. این پوسته نرم‌افزاری معمولا باگ و لگ‌های زیادی دارد که مملو از بهینه‌سازی ضعیف است.

این مشکل، دلیل اصلی قطع ارتباط بین پردازنده رده بالا و مشکلات عملکردی در دنیای واقعی است و کاربران مشکلاتی مانند بازگشایی کند Face Unlock و Wi-Fi ناسازگار را گزارش می‌دهند. علاوه بر این، تقلید آشکار از iOS، از جمله زبان طراحی Liquid Glass و آیکون‌ها، تصور کپی بودن را تقویت کرده و تجربه کاربری دستگاه را تضعیف می‌کند.

باتری

فناوری باتری یکی از پر سر و صداترین مشخصات سری ۱۷ است. با استفاده از شیمی سیلیکون-کربن، ظرفیت باتری گوشی‌ها به ارقام عظیمی رسیده‌اند: ۷۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت برای مدل پایه، ۶۳۰۰ برای پرو و ۷۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت برای پرو مکس.

این مجموعه با شارژ همه‌کاره ۱۰۰ وات سیمی (سازگار با PD PPS) و ۵۰ وات بی‌سیم همراه است. با این حال، عمر باتری در دنیای واقعی ناامیدکننده است و قطع ارتباط بین ظرفیت سخت‌افزاری و بهره‌وری نرم‌افزاری را نشان می‌دهد. علیرغم مزیت سخت‌افزاری، استقامت باتری فوق‌العاده نیست.

در آزمایش‌های دنیای واقعی، ۱۷ پرو مکس (۷۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت) تنها پنج دقیقه بیشتر از آیفون ۱۷ پرو مکس (با باتری ۵۵٪ کوچک‌تر) دوام آورد. این اختلاف فاحش مستقیماً به بهینه‌سازی ضعیف HyperOS اشاره دارد که انرژی زیادی مصرف می‌کند. این شواهد نشان می‌دهد که باتری‌های عظیم، تا حدی یک ضرورت برای جبران مصرف انرژی بالای سیستم‌عامل هستند تا فقط بتوانند به عمر باتری رقابتی «تمام روز» دست یابند.

بررسی ارزش خرید گوشی موبایل شیائومی 17

سری شیائومی ۱۷ مجموعه‌ای از شگفتی‌های تکنولوژیکی است؛ الماس‌های صیقل نخورده‌ای که درخشش آنها توسط گام‌های اشتباه استراتژیک پنهان می‌شود. به تنهایی بر اساس شایستگی سخت‌افزاری، ۱۷ پرو مکس یکی از قدرتمندترین گوشی‌های ساخته شده است. بررسی گوشی موبایل شیائومی 17 در مقایسه با رقبایش، ارزش آن را روشن می‌کند:

• در برابر آیفون ۱۷ پرو مکس: اینجا فلسفه‌ها وارد نبرد می‌شوند. شیائومی در مشخصات باتری (باتری ۷۵۰۰، شارژ ۱۰۰ وات) برنده است. اپل در بهینه‌سازی نرم‌افزار و فیلمبرداری برتر است. ناکارآمدی HyperOS به این معنی است که باتری عظیم شیائومی به سختی از آیفون پیشی می‌گیرد و مزیت سخت‌افزاری آن را خنثی می‌کند.
• در برابر سامسونگ گلکسی S25 اولترا: شیائومی در مشخصات اصلی (پردازنده جدیدتر، باتری بزرگ‌تر، شارژ سریع‌تر) برنده است؛ اما سامسونگ با تطبیق‌پذیری بیشتر (دو لنز تله‌فوتو، قلم اس پن و DeX) به میدان می‌آید. برای بسیاری، ثبات One UI سامسونگ بر HyperOS مملو از باگ، ارجحیت دارد.
• در برابر وان پلاس ۱۵: این یک مبارزه مستقیم با اسنپدراگون ۸ الیت نسل ۵ است. وان پلاس با شارژ ۱۲۰ وات و صفحه‌نمایش ۱۶۵ هرتز برتری دارد. تمایزات شیائومی، تنظیمات دوربین لایکا و صفحه‌نمایش پشتی مدل پرو آن است.

در مجموع، شواهد نشان می‌دهد که فقط مدل پایه شیائومی ۱۷ عرضه جهانی خواهد شد و مدل‌های پرو در انحصار چین باقی می‌مانند. این امر خریداران را به بازار آزاد با قیمت بالاتر، بدون گارانتی و دردسر رام چینی محدود می‌کند. سری شیائومی ۱۷ ویترینی از سخت‌افزار قوی است؛ اما باید قبل از خرید، باید مشکلات نرم‌افزاری آن را مدنظر قرار دهید.