مقایسه گوشی آیفون 17 پرومکس و شیائومی 17 پرو مکس

بازار گوشی‌های پرچمدار سال ۲۰۲۵ شاهد رقابت دو غول با دو فلسفه کاملاً متفاوت است: آیفون ۱۷ پرومکس اپل و شیائومی ۱۷ پرومکس. دستگاه اپل محصول دهه‌ها استراتژی دقیق، یکپارچگی کامل، اصلاحات تدریجی و ارزش مبتنی بر اکوسیستم است. در سوی دیگر، شیائومی ۱۷ پرومکس رقیبی سرسخت به شمار می‌رود که رویکردی تهاجمی و سخت‌افزار-محور دارد. این شرکت با اولویت دادن به مشخصات فنی و نوآوری‌های جسورانه، به دنبال بر هم زدن نظم موجود است.

در این مقایسه گوشی آیفون 17 پرومکس و شیائومی 17 پرو مکس، مسیرهای متفاوت دو شرکت در فناوری دوربین (سیستم زوم محاسباتی اپل در برابر سخت‌افزار اپتیکال قدرتمند شیائومی) را بررسی می‌کنیم. همچنین رویکردهای کاملاً متفاوت در رابط کاربری، هوش مصنوعی روی دستگاه و طراحی اساسی، مورد موشکافی قرار می‌گیرند تا اصول پایه هر شرکت آشکار شوند.

طراحی

در نگاه اول، آیفون ۱۷ پرومکس و شیائومی ۱۷ پرومکس شبیه به هم به نظر می‌رسند و اندازه‌های تقریباً یکسانی دارند. با این حال، بررسی عمیق‌تر شکل ظاهری آن‌ها، تفاوت اساسی در اولویت‌های مهندسی را نشان می‌دهد که حول موضوع عجیب وزن و قدرت متمرکز است. آیفون ۱۷ پرو مکس وزن قابل توجه ۲۳۳ گرم دارد؛ در حالی که شیائومی، با وجود داشتن باتری بسیار بزرگ‌تر، با وزن ۲۱۹ گرم به‌طور محسوسی سبک‌تر است.

شیائومی ۱۷ پرومکس باتری عظیم ۷۵۰۰ میلی‌آمپر ساعتی سیلیکون-کربنی دارد که باتری حدوداً ۵۰۸۸ میلی‌آمپری آیفون را کوچک جلوه می‌دهد. توانایی شیائومی در دستیابی به ساختار سبک‌تر با وجود این باتری سنگین، احتمالاً به دلیل استفاده از فناوری باتری مدرن با چگالی انرژی عالی و همچنین تغییراتی در سایر بخش‌های ساختاری (مانند استفاده از فریم سبک‌تر یا شیشه‌های نازک‌تر) است.

این موضوع تفاوت اصلی را برجسته می‌کند: گوشی آیفون احساس استحکام و تراکم بالا را در اولویت قرار می‌دهد؛ در حالی که شیائومی مشخصات فنی چشمگیر (مانند ظرفیت باتری) را همزمان با مدیریت عوامل ارگونومیک مانند وزن، در اولویت می‌گذارد.

انتخاب مواد نیز این دو را متمایز می‌کند. اپل به استفاده از «سپر سرامیکی ۲» (Ceramic Shield 2) در دو طرف گوشی، همراه با بدنه یکپارچه آلومینیومی ادامه می‌دهد. شیائومی با شیشه اختصاصی خود به نام «شیشه کریستال اژدها ۳» (Dragon Crystal Glass 3) برای صفحه‌نمایش و فریم آلومینیومی پاسخ می‌دهد.

هر دو دستگاه دارای گواهی مقاومت در برابر آب و گردوغبار (IP68) هستند. از نظر زیبایی‌شناختی، طراحی شیائومی، از نامگذاری «پرومکس» گرفته تا چیدمان دوربین، چالشی آشکار برای اپل است؛ راهبردی که برخی آن را «کپی‌برداری» و برخی دیگر آن را جایگزینی جذاب می‌دانند.

نوآوری شیائومی در اینجا، «صفحه‌نمایش پشتی پویا» (Dynamic Back Display) است؛ یک صفحه‌نمایش ۲.۹ اینچی اولد ۱۲۰ هرتزی کاملاً کاربردی در پشت دستگاه. این صفحه‌نمایش به عنوان منظره‌یاب (View Finder) برای گرفتن سلفی با دوربین‌های اصلی، مرکز نمایش اعلان‌ها و ویجت‌ها و حتی صفحه بازی‌های کلاسیک (با قاب مخصوص) عمل می‌کند. این نوآوری از سوی برخی به عنوان ویژگی «تبلیغاتی» (gimmick) مورد انتقاد قرار گرفته است.

در مقابل، نوآوری اپل «دکمه کنترل دوربین» (Camera Control button) است؛ دکمه‌ای خازنی و حساس به لمس در پایین سمت راست دستگاه. دکمه‌ای چندمنظوره (فشار برای باز کردن دوربین، نگه داشتن برای فیلم‌برداری، دوبار فشار و کشیدن برای تنظیم زوم/نوردهی) که برای بهبود تسلط کاربر بر عملکرد فعلی دوربین طراحی شده است. این دکمه مشکل مشخص کنترلرهای دست‌وپاگیر روی صفحه را حل می‌کند و برای کاربرانی که به کارایی و کنترل لمسی اهمیت می‌دهند، جذابیت دارد.

صفحه نمایش

هر دو دستگاه دارای پنل‌های اولد (OLED) بزرگ ۶.۹ اینچی با نرخ نوسازی تطبیقی ۱۲۰ هرتز هستند که پیمایش روان را تضمین می‌کنند. آیفون ۱۷ پرومکس رزولوشن و تراکم پیکسلی کمی بالاتر (۴۶۰ ppi) نسبت به شیائومی ۱۷ پرومکس (۴۱۶ ppi) ارائه می‌دهد؛ البته این تفاوت در استفاده روزمره بعید است قابل تشخیص باشد.

میدان نبرد اصلی این صفحه‌نمایش‌ها، «حداکثر روشنایی» است. اپل با دستیابی به ۳۰۰۰ نیت روشنایی در فضای باز، جهش قابل توجهی داشته است. شیائومی نیز با ادعای ۳۵۰۰ نیت روشنایی، پا را فراتر گذاشته است. اگرچه این ارقام دستاوردهای بازاریابی چشمگیری هستند؛ اما سودمندی عملی آن‌ها جای تردید دارد.

این سطوح روشنایی شدید فقط برای لحظات کوتاه طراحی شده‌اند، انرژی زیادی مصرف می‌کنند و می‌توانند روند فرسودگی پیکسل‌های اولد را تسریع کنند. مهم‌تر از آن، بدون تنظیم دقیق رنگ، چنین روشنایی شدیدی خطر «سوزاندن» (clipping) جزئیات در روشن‌ترین بخش‌های تصویر را به همراه دارد. به نظر می‌رسد این رقابت بر سر اعداد، به جای بهبود تجربه واقعی کاربر، به دنبال برتری در جدول مشخصات است.

جدای از روشنایی، لایه نرم‌افزاری تعاملی روی صفحه‌نمایش، مزیت رقابتی بعدی این گوشی‌هاست. اپل به اصلاح «جزیره پویا» (Dynamic Island) ادامه می‌دهد؛ بخشی که فعالیت‌های زنده و هشدارها را به صورت روان نمایش می‌دهد و بریدگی سخت‌افزاری را به بخشی کاربردی و یکپارچه از تجربه کاربری تبدیل کرده است.

در پاسخی آشکار، شیائومی «هایپرآیلند» (HyperIsland) خود را معرفی کرده که با بریدگی دوربین معمولی‌تر کار می‌کند. با اینکه هدف هایپرآیلند تکرار عملکرد اپل است؛ اما بلوغ و مهم‌تر از آن، میزان پشتیبانی برنامه‌های شخص ثالث از آن، در مقایسه با برتری چند ساله اپل، همچنان جای کار دارد.

عملکرد

بخش عملکرد فقط نبرد تراشه‌ها نیست؛ بلکه نبرد کل تجربه کاربری، شامل پردازنده مرکزی، سیستم عامل و هوش مصنوعی یکپارچه است.

در قلب بدنه، هر دو پرچمدار دارای پردازنده‌های ۳ نانومتری هستند. تراشه A19 Pro اپل (۶ هسته‌ای) محصول اکوسیستم یکپارچه است که در آن سخت‌افزار و نرم‌افزار با هم توسعه می‌یابند. این به اپل اجازه می‌دهد تا به عملکرد تک هسته‌ای برتر و بهره‌وری انرژی قابل توجه دست یابد.

اسنپدراگون ۸ الیت نسل ۵ (Snapdragon 8 Elite Gen 5) در شیائومی، پردازنده‌ای ۸ هسته‌ای قدرتمندی است که برای بازار متنوع اندروید طراحی شده و قدرت خام چند هسته‌ای را در اولویت قرار می‌دهد.

اگرچه شیائومی رم بالاتری (تا ۱۶ گیگابایت) دارد؛ اما این مسئله اغلب گمراه‌کننده است؛ زیرا مدیریت حافظه iOS معمولاً با رم کمتر به همان سطح از روان‌بودن می‌رسد. مرز جدید رقابت، عملکرد پایدار است و هر دو بر روی سیستم خنک‌کننده (محفظه بخار) سرمایه‌گذاری کرده‌اند. با این حال، سیستم اپل مستقیماً در بدنه یکپارچه‌شده که راه‌حلی جامع‌تر برای دفع حرارت ارائه می‌دهد.

سیستم عامل جایی است که شکاف بین این دو به اوج خود می‌رسد. iOS 26 آیفون، تجربه‌ای روان، امن و یکپارچه با اکوسیستم اپل ارائه می‌دهد. اما HyperOS 3 شیائومی (مبتنی بر اندروید ۱۶) «پاشنه آشیل» این شرکت در بازارهای جهانی است.

علیرغم غنی بودن روی کاغذ، گزارش‌های کاربران این پوسته را «کند و پر از باگ» توصیف می‌کنند. مسئله حیاتی، تفاوت بین نسخه کامل چینی و نسخه «آب‌رفته» جهانی است که تجربه کاربری را خراب می‌کند و حس پریمیوم بودن سخت‌افزار را از بین می‌برد.

این شکاف به هوش مصنوعی نیز کشیده می‌شود. «هوش اپل» (Apple Intelligence) در iOS 26 بر اساس «اعتماد» و حفظ حریم خصوصی ساخته شده و پردازش‌ها را روی خود دستگاه انجام می‌دهد. ویژگی‌هایی مانند ابزارهای نوشتاری و ویرایش تصویر، داده‌های شخصی (عکس‌ها و پیام‌ها) را به سرورهای اابری ارسال نمی‌کنند.

«HyperAI» شیائومی مجموعه‌ای جاه‌طلبانه با دستیار نوشتاری و یکپارچگی با جمینای گوگل است. با این حال، این سیستم با همان مشکلات اعتماد سیستم عامل خود دست‌وپنجه نرم می‌کند و بیشتر به پردازش ابری متکی است، که مانعی برای کاربران نگران حریم خصوصی محسوب می‌شود.

 

 

دوربین

در بخش مقایسه دوربین آیفون 17 پرومکس و شیائومی 17 پرو مکس، دو رویکرد کاملاً متفاوت می‌بینیم. سیستم «فیوژن پرو» (Pro Fusion) اپل، شاهدی بر قدرت عکاسی محاسباتی است که از سه حسگر ۴۸ مگاپیکسلی برای لنزهای اصلی، اولترا واید و تله‌فوتو بهره می‌برد. این پایه با وضوح بالا، توسط لرزشگیر پیشرفته نسل دوم سنسور-شیفت تقویت می‌شود.

شیائومی، با همکاری لایکا، رویکردی سخت‌افزار-محور را در پیش گرفته و از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی اصلی با سنسور بزرگ ۱/۱.۲۸ اینچی، اولترا واید ۵۰ مگاپیکسلی و تله‌فوتو پریسکوپی ۵۰ مگاپیکسلی استفاده می‌کند.

نبرد بر سر زوم، این فلسفه‌ها را آشکار می‌کند. اپل به دنبال سیستم چند کانونی انعطاف‌پذیر با قدرت محاسباتی است. این شرکت از حسگرهای ۴۸ مگاپیکسلی خود برای ارائه زوم با «کیفیت اپتیکال» در چندین مرحله استفاده می‌کند، از جمله زوم ۴ برابر تله‌فوتو (۱۰۰ میلی‌متر) از طریق لنز تتراپریسم و زوم ۸ برابر (۲۰۰ میلی‌متر) با برش هوشمند و ترکیب داده‌ها از سنسور اصلی. این راهبرد نرم‌افزاری، نتایج باکیفیت و همه‌کاره‌ای را در طیف وسیعی از فواصل کانونی ارائه می‌دهد.

در مقابل، شیائومی روی ارائه سطح زوم قدرتمند واحد از طریق سخت‌افزار اپتیکال برتر تمرکز دارد. این شرکت از لنز پریسکوپ سنتی برای دستیابی به زوم اپتیکال «خالص» ۵ برابر در فاصله کانونی ۱۱۵ میلی‌متر استفاده می‌کند. این راهبرد، حداکثر وضوح و شفافیت را در آن محدوده خاص در اولویت قرار می‌دهد.

بهترین دوربین به نیاز کاربر بستگی دارد: اپل انعطاف‌پذیری برای کادربندی ارائه می‌دهد؛ در حالی که شیائومی قدرت سخت‌افزاری برای سوژه‌های دوردست فراهم می‌کند.

این شکاف به پردازش تصویر نیز کشیده می‌شود. پردازش تصویر اپل (Photonic Engine و Smart HDR 5) به ثبات و تولید نتایج واقعی و قابل اعتماد مشهور است.پردازش تنظیم شده توسط لایکا در گوشی شیائومی، پروفایل‌های رنگی متمایزتر و سبْک‌دارتری ارائه می‌دهد که می‌تواند خیره‌کننده باشد؛ اما گاهی اوقات منبع ناامیدی و عدم ثبات نیز هست.

برای ویدیو، اپل با پشتیبانی از ProRes (تا 4K 120fps) در کنار ProRes RAW و پروفایل رنگی Apple Log 2، حرفه‌ای‌ها را هدف قرار داده است. شیائومی با مشخصات چشمگیری مانند فیلم‌برداری 8K HDR و ضبط 10-bit LOG به میدان آمده که برای کاربرانی که بالاترین رزولوشن را در اولویت قرار می‌دهند، جذاب است.

باتری

روی کاغذ، شیائومی ۱۷ پرومکس برتری غیرقابل انکاری از نظر باتری دارد. این گوشی به باتری عظیم ۷۵۰۰ میلی‌آمپر ساعتی سیلیکون-کربنی مجهز شده که تقریباً ۵۰ درصد بزرگتر از باتری حدوداً ۵۰۸۸ میلی‌آمپری آیفون ۱۷ پرومکس است. در تئوری، این اتفاق باید به استقامت بسیار طولانی‌تری منجر شود.

با این حال، استفاده در دنیای واقعی تصویری کاملاً متفاوت را ترسیم می‌کند. آزمایش‌ها نشان داد که این مزیت روی کاغذ تقریباً به طور کامل در عمل خنثی می‌شود. در آزمایشی، شیائومی با وجود باتری غول‌پیکر خود، تنها پنج دقیقه بیشتر از آیفون ۱۷ پرومکس دوام آورد.

این نتیجه شگفت‌انگیز، گواهی قدرتمند بر کارایی عمیق اکوسیستم یکپارچه اپل است. هماهنگی بین تراشه A19 Pro و مدیریت دقیق انرژی iOS 26 به آیفون اجازه می‌دهد تا با باتری بسیار کوچکتر و سبکتر، به استقامت مشابهی در دنیای واقعی دست یابد.

در حالی که اپل در نبرد کارایی پیروز می‌شود، نتایج در سرعت شارژ کاملاً برعکس می‌شوند. در اینجا، فلسفه قدرت خام شیائومی حرف اول را می‌زند. این دستگاه از شارژ سیمی ۱۰۰ واتی «هایپرشارژ» (HyperCharge) و شارژ بی‌سیم ۵۰ واتی پشتیبانی می‌کند. اپل، اگرچه ارتقا یافته، اما بسیار محافظه‌کارتر باقی می‌ماند و از شارژ سیمی تا ۴۰ وات و شارژ بی‌سیم ۱۵ واتی مگ‌سیف پشتیبانی می‌کند.

این موضوع مصرف‌کنندگان را با انتخابی اساسی در فلسفه مدیریت انرژی روبرو می‌کند: «استقامت برای تمام روز» (اپل) در برابر «شارژ مجدد سریع» (شیائومی). مهندسی اپل بر به حداکثر رساندن کارایی تمرکز دارد تا دستگاه به راحتی یک روز کامل دوام بیاورد و شارژ کردن گوشی کمتر مورد نیاز باشد. رویکرد شیائومی مصرف انرژی پایه بالاتر را می‌پذیرد؛ اما تأثیر آن را با سریع کردن فرآیند شارژ کاهش می‌دهد.

جمع‌بندی

وقتی مقایسه گوشی آیفون 17 Promax و شیائومی 17 Pro Max به پایان می‌رسد، انتخاب نهایی به تصمیم‌گیری بین این دو گوشی است. در حالی که شیائومی در جدول مشخصات پیروز می‌شود (ظرفیت باتری بیشتر، شارژ سریع‌تر، حداکثر روشنایی بالاتر و سخت‌افزارهای نوآورانه مانند صفحه‌نمایش پشتی) اپل اغلب در معیارهایی که تجربه کاربری در دنیای واقعی را تعریف می‌کنند، با آن برابر یا از آن پیشی می‌گیرد.

این پیروزی از طریق یکپارچگی بی‌نظیر سخت‌افزار و نرم‌افزار به دست می‌آید که دوام باتری قابل مقایسه از یونیت کوچک‌تر، سیستم عاملی روان و قابل اعتماد و مجموعه‌ای از قابلیت‌های هوش مصنوعی مبتنی بر حریم خصوصی را ارائه می‌دهد.

در مجموع، آیفون ۱۷ پرومکس انتخاب واضحی برای کاربری است که برای اکوسیستم یکپارچه، قابل اعتماد و خصوصی ارزش قائل است. شیائومی ۱۷ پرومکس جایگزین قانع‌کننده‌ای برای علاقه‌مندان به سخت‌افزار و کاربران حرفه‌ای است که مشخصات فنی خام را در اولویت قرار می‌دهند و مایلند برای دستیابی به آن قدرت سخت‌افزاری، تجربه نرم‌افزاری نه‌چندان روان را تحمل کنند. هر دو این گوشی ها را می توانید با امکان خرید قسطی گوشی از گوشی شاپ تهیه کنید.