راهنمای جامع استفاده از تکنولوژی NFC
بدون شک بسیاری از شما عزیزان تا کنون با شیوه های مختلفی از پرداخت های الکترونیکی کار کرده باشید؛ پرداخت اینترنتی، پرداخت با کارت‌های اعتباری عضو شتاب، پرداخت از طریق کارت های هوشمند بدون تماس مانند کارت های مترو و هم چنین پرداخت هایی از طریق دستگاه موبایل خود اما آیا تاکنون از NFC گوشی خود استفاده کرده اید؟
امروزه و در مقاله های مربوط به گوشی های هوشمند به وفور از واژه NFC استفاده می شود ولی در این بین افراد کمی با مفهوم دقیق آن آشنا هستند که البته گفتنی است هرچند درک این مفهوم چندان هم دشوار نیست اما در عین حال بسیار حائز اهمیت است زیرا که در آینده ای نزدیک این فناوری بیشترین تاثیر را در نحوره استفاده ما از موبایل هایمان خواهد داشت و به همین دلیل در این مقاله سعی داریم تا برخی از قابلیت ها و توانایی های NFC را به شما معرفی نماییم.
NFC (مخفف عبارت Near Field Communication) یا ارتباطات میدان نزدیک عبارت است از فناوری بی سیمی که این امکان را برای دستگاه ها فراهم کرده تا در فواصل کوتاه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؛ به بیان ساده تر NFC یک ارتباط رمزگذاری شده بی‌سیم با برد کوتاه در فاصله 4 سانتیمتر و کمتر است که علاوه بر مجاورت دو گجت لازم است تا هر دوی آن ها از سخت افزار مخصوصی بهره ببرند.
بد نیست بدانید که تلفن های هوشمند پس از آن که گوگل در سیستم عامل اندروید 4.0 بستنی حصیری قابلیت Beam را ارائه نمود، این فناوری جان تازه ای گرفت و از آن پس برای انتقال اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت؛ هم چنین گفتنی است فناوری NFC به طور اختصاصی برای کار در گوشی های تلفن همراه طراحی شده است و دارای چند ویژگی کلی می باشد که روند توسعه آن را شفاف می نماید.
برخی از موارد استفاده NFC عبارتند از:
– پرداخت موبایل (استفاده از تلفن همراه به عنوان یک کارت اعتباری)
– پرداخت بلیط (امکان پرداخت هزینه حمل و نقل عمومی همچون مترو با استفاده از تلفن همراه)
– پوسترهای هوشمند، کارت ها، برچسب ها و غیره (به عنوان مثال اتصال به پوستر یک فیلم برای مشاهده تریلر و یا اتصال به یک کارت تجاری برای دریافت اطلاعات تماس در تلفن همراه خود)
– جانشینی برای کلید (درب هتل خود را می توانید با NFC باز کنید)
– دسترسی به یک شبکه یا برقراری ارتباط آسان
تلفن های هوشمند و یا گجت هایی که از امکان NFC برخوردارند، می توانند به سادگی اطلاعات را بین خود جابه جا کنند چرا که قابلیت اتصال NFC اطلاعات را با استفاده از امواج رادیویی دریافت و ارسال می کند؛ از طرفی همان گونه که پیش تر نیز اشاره کردیم برای این که تلفن هوشمند شما بتواند با دستگاه های دارای NFC ارتباط برقرار کند، می بایستی از چیپ NFC برخوردار باشد زیرا که تکنولوژی NFC بر اساس “شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)” ساخته شده است که به یک گجت امکان می دهد تا به گجتی دیگر امواج رادیویی ارسال کند و پس از شناسایی یکدیگر، عملیات مشخصی بین آن ها انجام شود.
برای فعال سازی این قابلیت نیز تنها کافیست تا در صورتی که گوشی یا تبلت شما دارای قابلیت NFC می باشد، به منوی تنظیمات رفته و پس از مراجعه به سربرگ Wireless & Network گزینه More را انتخاب نمایید؛ سپس برای فعال کردن این قابلیت بر روی عبارت NFC کلیک نمایید (در همین حال قابلیت Android Beam نیز به صورت خودکار فعال می شود.)
برای انتقال فایل از طریق NFC نیز پس از انتخاب محتوای مورد نظر، دو گوشی / گجت (مجهز به این فناوری) را از پشت به هم نزدیک و منتظر بمانید تا اتصال برقرار شود؛ در گام بعدی و پس از این که اتصاص برقرار گردید می بایست برای آغاز روند ارسال، صفحه نمایش ارسال کننده را لمس نمایید و بعد از احساس لرزش یک انیمشن کوچکی در پس زمینه دستگاه نمایش داده می شود که نشان دهنده آن است محتویات به اشتراک گداشته شده دستگاه شما در حال انتقال می باشد.
ذکر این نکته الزامیست برچسب‌های NFC، برچسب های فیزیکی هستند که شامل تراشه NFC می شوند و می توانند برنامه ریزی شوند تا هر نوع اطلاعاتی را برای گوشی شما ارسال کنند؛ از این روی هرچند بزرگ ترین کارایی که اتصال NFC فراهم می سازد مربوط به سرویس های پرداخت الکترونیکی است اما با افزایش روزافزون برچسب های NFC، در آینده ای نزدیک این برچسب‌ها این قابلیت این را پیدا خواهند کرد تا کارایی‌های بیشتر و متنوع تری را ارائه کنند و برای مثال برچسب NFC می تواند درون منوی غذایی یک رستوران قرار گیرد.
و در پایان گفتنی است با توجه به مباحث مطرح شده می توان انتظار داشت در آینده ای نه‌چندان دور، این فناوری جایگزین مناسبی برای کارت های غیرتماسی موجود و هم چنین روشی برای انتقال اطلاعات کاربری در قالب یک برچسب شود.
