ضد و نقیض ها در مورد مضرات دکل های مخابراتی بر روی سلامتی!
بدون شک با پیشرفت تکنولوژی و افزایش دستگاه های مربوط به حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، تاکنون بحث های زیادی در مورد میزان آسیب های ناشی از تشعشعات ابزارهای مخابراتی شده که یکی از داغ ترین موضوعاتی که تو این زمینه وجود داره، مربوط به دکل های مخابراتی هست؛ در واقع از سال 73 که پای اولین گوشی ها به تهران باز شد تا امروز همواره این تکنولوژی و مسایل مرتبط با اون محل بحث بوده و یکی از پرسروصداترین حاشیه هایی هم که همواره بحث بر سرش داغ بوده، مسئله امواجی هست که از دکل های تقویت کننده مخابراتی مربوط به گوشی های همراه، منتشر می شه.
بعد از تهران به دلیل استقبال از این وسیله ارتباطی مسئولان مخابراتی به فکر توسعه اون افتادن و یک سال بعد شهرهای دیگه کشورمون همچون تبریز، مشهد، اهواز، اصفهان و … هم زیر پوشش شبکه تلفن سیار قرار گرفتن اما با این حال همچنان به دلیل قیمت بالای سیم کارت و بازار سیاهی که برای فروش اون از سوی بخش دولتی به طور ناخواسته ایجاد شده بود، این وسیله ارتباطی بین عموم مردم رواج نیافته بود تا این که رفته رفته با ورود اپراتورهای بخش خصوصی به میدان رقابت به نوعی قیمت سیم کارت ها به نحوه چشمگیری شکسته شد و خرید سیم کارت و اتصال به شبکه تلفن همراه به یکباره زیاد شد.
در واقع با افزایش روز به روز گوشی ها و نیاز به ساخت دکل های مخابراتی برای برقراری ارتباط، ابتلا به سرطان از جمله موضوعاتی هست که طی سال های گذشته میان عامه مردم این تصور رو ایجاد کرده که ورود گوشی همراه به زندگی انسان و تشعشعات حاصل از دکل های موبایل از جمله دلایل مهم ابتلا به برخی بیماری هاست؛ البته این موضوع تنها مختص ایران نبوده و این نگرانی ها در سطح جهانی هم مطرحه، با این حال تاکنون تحقیقات صورت گرفته تو هیچ کجای دنیا چنین مسئله ای رو به طور علمی ثابت نکرده.
در شبکه موبایل اولین بخشی که مستقیما با گوشی در ارتباط می باشه، دکل های مخابراتی ست که به طور عامیانه آنتن موبایل نامیده می شه و تعبیر تخصصی اون BTS (مخفف Base Tranceiver Station) هست که در واقع تامین کننده اصلی پوشش رادیویی می باشه و معمولا در جاده ها یا مناطقی که دارای سیگنال ضعیف هستن، تو فواصل معینی در نظر گرفته می شن که این فواصل بر اساس قواعد خاصی تعیین می شن و یکی از اونا تعداد مشترکین موجود تو هر منطقه هست.
بد نیست بدونید که آنتن ها همیشه باید تو ارتفاع بلند قرار بگیرن تا قادر به پوشش دادن کل منطقه باشن و اگه تو آن ناحیه هیچ بلندی طبیعی وجود نداشته باشه، شرکت ها ناچار به استفاده از دکل های مخابراتی می شن که این دکل ها معمولا بین 15 تا 60 متر ارتفاع دارن؛ در واقع امواجی که برای ایجاد ارتباط با گوشی های همراه ایجاد می شن، طول موجی کمتر از امواج رادیویی FM و بیشتر از ریزموج ها دارن که این امواج، به خاطر طول موج بالای خودشون دارای فرکانس کمی هستن و قادر به یونیزه کردن سلول ها و ایجاد خطرات چندانی برای بدن نیستن.
با این وجود هر چند نظرات درباره اثر این امواج مختلف هست اما به طور کل می تونیم بگیم که تشعشعات الکترومغناطیسی نه تنها روی انسان، بلکه روی سایر جانداران هم موثره؛ به عنوان مثال تو تحقیقاتی که در کشور سوئد روی حیوانات صورت گرفته، مشخص شده که پس از 2 ماه قرار گرفتن حیوان در کنار امواج مخابراتی و آزمایش روی خونش محققان به این نتیجه دست یافتن که با ادامه این وضعیت، این حیوان کمتر از یک سال زنده می مونه.
هم چنین تو یک تحقیق اثرات عصبی-رفتاری ساکنین اطراف دکل های تلفن همراه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشون دادن امواج الکترومغناطیسی فرکانس های رادیویی (RFR) بر روی توانایی حافظه تاثیر می ذاره؛ طبق این تحقیق از 85 درصد افرادی که تو معرض این امواج بودن، حدود 28 درصد دچار تغییر حافظه شدن و مشکلات عصبی رو گزارش کردن.
و در پایان قابل ذکره که سازمان بهداشت جهانی می گوید: با در نظر گرفتن میزان تشعشعات صادره و نتایج تحقیقات انجام شده تا کنون هیچ مدرک قانع کننده ای دال بر این که سیگنال های صادره از ایستگاه های موبایل و شبکه های بی سیم می تونه باعت اثرات منفی بر سلامت انسان ها بشه، به دست نیومده.
